25 اپریل 2012
گزارش خبری : آینده سکتور استخراج معادن افغانستان در معرض خطر قراردادهای ضعیف قرار دارد
گزارش گلوبل ویتنس، رفتن به سوی طلا، یگانه تحلیلی از دو مورد بزرگترین معامله های استخراج معادن کشور تا به امروز بوده که قرارداد مس عینک سال 2008 و قرارداد طلای قره زاغان سال 2011، را ارائه می کند. این گزارش، درحالیکه از انتشار قرارداد اخیر قره زاغان استقبال می کند، نگرانی های جدی را درباره سطوح شفافیت در هردو معامله و همچنین سطح تعامل اجتماع، مطرح می سازد.
در سال 2010، اعلام شد که افغانستان از وجود ذخایر عظیم معدنی با ارزش بالغ بر 1 تریلیون دالر امریکایی بهره مند است. از آن زمان، دولت و جامعه بین المللی بر انکشاف هرچه سریعتر صنعت تمرکز کرده اند.
در کشوری متأثر از جنگ و سطوح بلند فقر، ضوابط و مقرراتی که این ثروت معدنی بر مبنای آنها استخراج می شود می تواند اثرات بسیار پردامنه ای بر آینده کشور داشته باشد. با این حال تحقیق ما آشکار می سازد که چطور آینده صنعت استخراج معادن افغانستان توسط قراردادهایی قرار اجرا میگردد که کاملاً شفاف نیستند، تعامل با اجتماعات محلی را مقرر نمی کنند، و فاقد اقدامات حفاظتی مهم قرار داشته و از سوی دیگر در معرض خطر تضعیف شدن قرار دارد.
این گزارش، درحالیکه از انتشار قرارداد اخیر قره زاغان استقبال می کند، تشویش های جدی را درباره سطوح شفافیت در هردو معامله، و همچنین سطح تعامل اجتماعی آنها، مطرح می سازد. قرارداد قره زاغان همچنین استندردهای کلیدی بین المللی درباب محیط زیست، امنیت و مسوولیت های اجتماعی را در بر ندارد، که این هراس را برمی انگیزد که حذف این موارد نزاع و فساد را در آینده تشدید کند.
بعلاوه شفافیت در قراردادها، گلوبل ویتنس دولت افغانستان را به انتشار تمام اسناد مربوطه پروژه که الزامات امنیتی، اجتماعی، زیست-محیطی و حقوق بشری وهمچنین تفصیلات ساختار شرکتی و مالکیت نهایی هر یک از شرکت های سرمایه گذار را پوشش داده و آنها را فرا می خواند. همچنین بسیار خوب خواهد بود که نگرانی های زیست-محیطی، اجتماعی و حقوق بشری مشخص شده در این تحلیل مورد توجه قرار گیرند.
این اقدامات برای تضمین اینکه ثروت منابع طبیعی افغانستان به مردم این کشور منفعت می رساند، نه آنکه سبب بی ثباتی و نزاع بیشتر می شود، اهمیت اساسی دارند.
برای خواندن متن کامل گزارش، لینک ذیل را کلیک کنید